Laŭ lekciono 6, forteco(kardinalo) de naturanombro estas nombrebla senfino kaj oni difinas kiel (alefo-nul). Plenanombro kaj onigeblanombro ankaŭ̌ estas nombrebla senfino.
Oni scias, ke oni povas decidi respondon dum aroj por nombri eroj de aro. Sed, oni ne povas nombri erojn de realanombro. Realanombro ne estas nombrebla senfino. Forteco de realanombro grandas pli ol naturanombro.
En la parteto 7.2, oni demonstru, ke forteco de realanombro ne egalas al forteco de naturanombro, uzante “diagonala logiko de Cantor”.
Oni volas ekzameni fortecon de realanombro, sed ĉi-foje ni ekzamenos fortecon de fermita intervalo . Ĉar oni povas fari dissurĵeton , forteco de egalas fortecon de realanombro (ekzempre ς-forma(sigmoida) funkcio ).
Eke, oni supozas, ke oni povas nombri ĉion da realanombroj sur .
Nun, oni elektas numerojn diagonale, kaj faras novan realanombro aliige la numerojn al jenaj numeroj. Numero 0 aliiĝas al 1, 1 aliiĝas 2, ktp, sed 9 aliiĝas 0. En la suba ekzemplo, de fariiĝas nova nombro .
Nu, ĉu la nova nombro farite estas en ? La respondo estas “ne”. Se la nombro estas la 1000-a nombro, la 1000-a numero de la nova nombro ne egalas al la 1000-a numero de la originala nombro, ĉar oni faris la nova nombro per aliigi la 1000-an numeron de la originala nombro.
Tio signifas, la supozo nombrebli realanombrojn misis. Oni ne povas nombri realanombrojn. Por ĉi tio, forteco de realanombro ne egalas al naturanombro.
Laŭ antaǔa parteto . Efektive, forteco de realanombro estas forteco de potencaro de naturanombro.
Potencaro estas aro de partaroj. Ekzemple, estas aro de fruktoj, tiel
Nun, kiam vi povas manĝi iom da specioj de fruktoj, la kombinaĵo estas
Ĉi tiu aro estas potencaro, kaj oni formulas ĝin tiel aŭ . Pro rigardi, ke eroj de aro estas aŭ̌ ne en ero de la partaro, nombro de estas <div>$$2^3=2^ | X | $$</div>. |
Nu, oni esprimas eroj de la partaroj de per aŭ . Por , oni difinos jenan mapon .
Ĝi signifas, ke se estas en partaro kaj se “ne” estas en la partaro. Ekzemple, se , ĉar estas en la partaro . ĉar ne estas en . Kaj .
Ili estas same kiel mapo .
En alia ekzemplo, se , pri ĉiuj .
Nu, oni dificas ĉiuj mapoj el al , kaj signifas la aro de ĉiuj mapoj el al . Ĝi estas la aro de ĉiuj subaj mapoj .
Oni pripensos mapon , tiel
Ĉar , la mapo estas dissurĵeto.
Oni povas skribi realanombron tiel sumo de plenanombra parto kaj nombreta parto .
Ekzemple, dispartiĝeblas per kaj .
Nu, ni disvolvigos realanombron al duuma nombro. Nun . Unue, ni disvolvos plenanombra parto . Ĉar bazoj estas potencoj de 2,
Same, nombreta parto ankaŭ disvolviĝas, tiel
Ĝenerale, oni povas duumi realanombron per (signifi “0 aŭ 1”), tiel
Nun, oni pripensos nur nombretan parton.
Pri , oni respondigas . Ĝi signifas .
Ni demonstros , sed demonstri rekte estas malfacile. Ni pripensas demonstri pro dissurĵetoj , , kaj (ĉar forteco de 2 aroj egalas se mapo dum la 2 aroj dissurĵetas).
kaj estas dissur ĵetoj, laŭ 7.2 kaj 7.3. Sube, pro 7.2, , kaj pro 7.3, estas dissurĵetoj. Ĉar demonstri rekte ke estas dissurĵeto ankaŭ estas malfacile, ni adicos krome 2 mapojn.
Oni povas demonstri, ke estas dissurĵeto, per uzi teoremon de Bernstein (detale en 7.6). La teoremo diras, ke pri du aroj kaj , se disĵeto kaj disĵeto ambaŭ ekzistas, dissurĵeto ekzistas, resume forteco de kaj egalas.
Detalan demonstron klarigos poste, kaj dumtempe oni demonstros, ke , , kaj estas disĵetoj.
Eke, pri funkcio , la mapo estas disĵeto (neesti verigi ne problemas pro disĵeto). Kaj laŭ̌ 7.4, ankaŭ estas disĵeto.
Jene oni faros mapon . Pri nombrovico , funkcio
estas disĵeto , resume disĵeto .
El la sube,
Teoremo de Bernstein diras, ke pri du aroj kaj , se disĵeto kaj disĵeto ambaŭ ekzistas, dissurĵeto ekzistas, resume forteco de kaj egalas.